domingo, 21 de octubre de 2007

Día noseyacuántos: Año 20

Y será verdad que los trasgos existen y vienen por las noches a despeinarme (doy fe) y a quitarme las ideas para actualizar el fotolog. Son los mismos que le roban horas al día para que no de tiempo nunca a nada y los que soplan sin cansarse para que todos nos estemos planteando un encerramiento masivo a partir del mes de diciembre, porque el frío que hace no es normal.Nonono.

El caso es que ahora, después de quince días en los que me ha dado tiempo a respirar aproximadamente 3 o 4 veces, me encuentro delante de la pantalla, con mi té calentito en la mano y mi mantita sobre los hombros (como buena aprendiz de traductora), y tengo un batiburrillo tan grande de cosas que iba a poner y no puse en su momento que no sé muy bien cómo empezar.

Empecemos pues por el día de mi cumpleaños, que empezó con lágrimas(deniñatontaemocionada) y terminó con más de lo mismo, porque, sí, hay que reconocerlo, soy una niña mimada. Por todos los del"martín codax) desde el primer segundo del día 16 (bueno, pallas tardó un "pelín" más, pero se lo perdonaré por esta vez :P), con mensajes, entradas de blog y fotolog y mucha morriña por mi parte :) pero lo mejor fue que no terminó ahí, porque a lo largo del día recibí mensajes e e-mails diversos de casi todo el mundo, aunque hubiera un mosqueo general sobre por qué nadie de los erasmusitos parisinos se había acordado... Porque además me vieron en la facultad... Y mandaron mensajes, pero no a mí, sino a todo el resto del grupo para que no me felicitaran...Y me dijeron que habíamos quedado en casa de Tana y Gracia para ver las fotos... Y llegué y Tana y Gracia no me felicitaron... Y de repente salieron todos de la habitación de al lado cantando cumpleaños feliz, y con una tarta con velasmágicasdelasquenuncaseapagan (casi incendiamos la casa, todo hay que decirlo), y empezaron a sacar patatillas, pizzas, cocacola, cervecita... , ¿quién no habría llorado eh? :P

Y del resto, la semana se reduce a seguir arreglando asignaturas, intentar hablar con los franceses (les cuesta un poco :P), ejercer de profe de francés y mandarle los deberes a mi alumno, ejercer de alumna y hacer mis propios deberes...

Y por supuesto, señores estamos en francia, no poder moverme de mi zona (no digo de mi casa porque estuve de okupa con mariló y celia todo el día) en todo el jueves porque había huelga de metros (que no es lo mismo que una huelga de Vitrasa, que p'al caso casi no se nota), y huelga de alumnos, y huelga de profesores...y aquí, sí señor, todo el mundo va a la huelga!!

Por suerte, el sábado ya las líneas de metro estaban menos perturbées y pudimos ir a casa de Albertiño sin problemas para que su noviafrancesaquehabla (y que es muy maja, además, yo no sé lo que les pasa a los de mi uni) nos hiciera unos crêpes buenísimos, empezando por los de jamónquesoytomate para terminar con los de nutella (mode homer ON)...ayayay!!

Y hoy estoy en pijama todavía y tengo que estar en hora y media en pigalle (parada de metro de cerca de montmartre, seguimos quedando en las paradas de metro por supuesto, si no es imposible no perderse :P) para aprovechar el solcito (que no calor, no nos equivoquemos...mamá, si lees esto que sepas que mañana me voy a comprar una bufanda pero ya, que me quedo pajarito) y buscar el bar de la peli de amélie, y la epicerie y todo eso, que existen de verdad!!

:)

5 comentarios:

Anónimo dijo...

en canto teñas unha foto de ese bar.. por favor.. xa sabes o que tes qeu facer...

jo.. que superhipermegamayor que estás feita!!!!

agora poderás disfrutar de veras dos regalos... asique.. a ver OC otra vez!!!


BIQUÉRRIMOS!!!

Anónimo dijo...

ah!!!! e Iago non é gai!!!!! (non pode selo)

Malagueña Salerosa dijo...

Madre mía, sólo de pensar que el viernes que viene estaré en París dando vueltas con los ojos y la boca como platos (si, la boca también como platos)...
Espero verte acicuécana y que nos hagas un planning de todo lo que sea bonitoeinteresante ver.
Lovelove frances, que siempre es más dulce y empalagoso que el español.

Anónimo dijo...

Jajajajaj!Eu son una de esas de Martín Códax!!!Si es q cmo somos eh! cuando qremonos acordar de algo ali tamos, cn Lau ata o fin do mundo!(weno, Bgo se non fose x mi ainda non t abria felicitado, pro shhhhhhhhhh é un segredo)
Jo en Paris é todo way!Ata as folgas de metro teÑen pinta de molar moito, una duda, ai algo q non mole de Paris?(sen rintintín ningun, totalmente pregunta informativa)
En fin lau, q cumplas moitos mais e tal e cual, e os do martin codax e demais amigios q tes x ahi felecitaremost sempre!Lau te qeremos!Bicos

Anónimo dijo...

Aquí una felicitacíón con retraso debida a la extraña manía de los rumanos de postponer fechas: "mañana os instalan internet". Todavía esperamos la llegada del técnico, y mañana fue hace una semana... :*****

La multi ani, nenesa!